Naipaliwanag mo na ba nang malinaw ang Islam - ang logic, ang mga patunay, ang kagandahan - ngunit hindi pa rin ito tinanggap ng tao?

Maaari itong maging nakalilito. Ang lahat ay may katuturan, nasagot ang kanilang mga pagtutol, at inamin pa nila, "Oo, totoo iyon."


Kaya bakit hindi nila sinabi na La ilaha illa Allah? Ang sagot ay hindi sa talino - kundi sa psychology.
Itinuturo sa atin ng Qur’an na ang pagtanggi sa katotohanan ay kadalasang nagmumula sa puso, hindi sa isip. Ang pag-unawa sa mga dahilan sa likod ng paglaban na iyon ay tumutulong sa atin na maging mas matalino, mas matiyaga, at mas epektibo sa Da'wah.

Pride: "Ano ang iisipin ng mga tao sa akin?"


Ang unang hadlang na inilalantad ng Qur'an ay ang pagmamataas - ang parehong sakit na pumigil kay Iblis na magpatirapa kay Adan. Maraming tao ang natatakot na ang pagtanggap sa Islam ay nangangahulugang pag-amin na sila ay nagkamali. Para sa ilan, nangangahulugan ito ng paglalagay sa panganib ng katayuan, pamilya, o pagkakakilanlan.

“At kanilang tinanggihan ang mga ito sanhi ng kamalian at pangmamataas [at katigasan ng loob] samantalang ang [kaibuturan ng] kanilang mga sarili ay umayon dito. Kaya, iyong tunghayan [O Muhammad] kung paano ang naging wakas ng mga taong mapaggawa ng katiwalian.!” (Qur’an 27:14)

Kahit na kinikilala ng kanilang mga puso ang katotohanan, ang kanilang mga ego ay lumalaban sa kababaang-loob na hinihingi ng Islam.
Bilang isang da'ee, ang iyong trabaho ay hindi upang durugin ang pagmamataas na iyon, ngunit dahan-dahang alisin ito - sa pamamagitan ng pagpapakumbaba, kabaitan, at buhay na patunay ng pananampalataya.


Kaginhawaan: "Ang pagbabago ay hindi komportable."

Ang pagtanggap sa Islam ay nangangahulugang muling pag-iisip sa iyong mga gawi, paniniwala, at minsan sa buong buhay mo. Nakakatakot 'yan. Ang mga tao ay mga nilalang na mahilig sa ginhawa. Kahit sumasang-ayon ang isip, bumubulong ang puso: "Pero babaguhin nito ang lahat."

Inilalarawan ng Qur'an ang mga mas pinipili ang buhay sa mundong ito dahil pamilyar at madali ito:

“ Subali’t higit ninyong pinili ang buhay sa mundo. Bagaman ang kabilang buhay ay higit na mabuti at nagtatagal [o walang kupas]. ” (Qur’an 87:16–17)

Ang pagtutol ay madalas na hindi nagmumula sa pagtanggi sa katotohanan, kundi sa takot sa pagbabago. Ang trabaho natin ay ipakita sa kanila na ang pananampalataya ay hindi nagbubura ng buhay - pinagaganda pa nga ito.
Emosyonal na Baggahe: "Hindi na ako makapaniwala sa relihiyon."


Maraming mga ateista at agnostiko ang hindi tumatanggi kay Allah - tinatanggihan nila ang mga huwad na diyos na dati nilang naranasan. Ang mga tiwaling klero, pagkukunwari, trauma, o pagmamanipula ng relihiyon ay nag-iiwan ng malalim na sugat. Kapag narinig nila ang "relihiyon," muling bumukas ang mga sugat na iyon. Sa mga sandaling ito, hindi sapat ang mga intelektwal na argumento. Ang mga tao ay hindi lamang nangangailangan ng patunay - kailangan nila ng pagpapagaling.

Makinig ka. Makiramay. Hayaang marinig nila bago ka magsalita.

“At sa pamamagitan ng habag ng Allah, ikaw [O Muhammad] ay naging mahinahon sa kanila. At kung ikaw ay naging marahas [sa pananalita] at naging matigas ang puso, marahil silaay nagsilayo sa iyong paligid. …” (Qur’an 3:159)

Presyur sa Lipunan: "Mawawala sa akin ang lahat ng mahal ko."

Maraming tao ang nakakaalam na totoo ang Islam ngunit natatakot na mapahiwalay. Isang beses sinabi ng isang revert, "Hindi ko kailangan ng patunay. Kailangan ko ng lakas ng loob.


Ang pamilya, mga kaibigan, at lipunan ay kadalasang gumagawa ng hindi nakikitang mga tanikala na pumipigil sa mga tao. Bilang mga da’e, maaari tayong mag-alok ng isang bagay na hindi kayang gawin ng mundo - isang komunidad ng pag-ibig. Kapag naramdaman nila na nakakakuha sila ng isang bagong pamilya, hindi nawawala ang isa, ang kanilang puso ay nagsisimulang magbukas.

“ [At sila ay pagbubuklurin bilang] magkakapatid na magkakaharap sa isa’t isa sa mga sandalan.” (Qur’an 15:47)

Espirituwal na Belo: "Hindi pa pumapasok ang liwanag."


Minsan, magagawa mo ang lahat ng tama - at hindi pa rin nila tatanggapin.
Doon mo napagtanto na ang patnubay ay wala sa iyong mga kamay. Sinabi sa Propeta ﷺ:


“ Katotohanan, [O Muhammad] hindi mo mapapatnubayan ang sinumang iyong kinalulugdan, nguni’t ang Allah ang nagpapatnubay sa sinumang Kanyang naisin.”
(Qur’an 28:56)

Ang ating tungkulin ay ihatid ang mensahe nang may karunungan at katapatan - huwag pilitin ang bunga na mahinog.
Patuloy na magtanim ng mga buto, magdasal, at magtiwala sa takdang panahon ng Allah. Minsan ang pusong iyon ay magbubukas ng ilang taon dahil sa sandaling nilikha mo.


Praktikal na Payo:
Bago mo simulan ang iyong susunod na pag-uusap sa Da'wah, paalalahanan ang iyong sarili:
"Ang aking layunin ay hindi manalo sa isang argumento, kundi maunawaan ang kanilang puso."
Gumamit ng mga tanong kaysa sa mga pahayag. Sa halip na "Totoo ang Islam dahil..."
”
Subukan ang "Ano ang pumipigil sa iyo na maniwala na maaaring totoo ito?"
Ang isang tanong na iyon ay maaaring maglantad ng mga taon ng nakatagong takot o sakit.


Pangwakas na Pagninilay

Bihirang tanggihan ng mga tao ang Islam dahil sa kakulangan ng ebidensya - tinatanggihan nila ito dahil hinihingi nito ang pagsuko.
Ang aming misyon bilang mga da'ee ay hindi upang daigin ang talino, kundi upang palambutin ang puso.


Kaya sa susunod na may lumaban, huwag magmadali - magmuni-muni, makiramay, at magtiwala sa proseso.
Dahil ang pusong nagsasabing "hindi" ngayon ay maaaring bumulong ng "La ilaha illa Allah" bukas.